Bago ko ipagpatuloy itong aking kwento, gusto ko sanang itanong muna sa iyo kung napanood mo ba ang pelikulang "ANAK" na ginampanan ni Vilma Santos at Claudine Barreto? It's my first time in working abroad, and that time wala pa akong anak, kya habang pinapanood ko ang video na yon, nakakarelate ako kay Claudine. Ang isang anak na naghahanap ng kalinga ng isang ina na laging nasa abroad para magtrabaho. Pero ngayong nagkaroon na ako ng anak, nakakarelate nman ako kay Vilma, isang magulang na nagsakripisyo para sa pamilya. Ngayon ko lang na-realized that this video was teach me a lesson, being a son of former OFW, and now isa naman akong ama na OFW.. The real meaning of this vide o bilang isang magulang na OFW,is " sapat ba talaga o kailangan magsakripisyo tayo para lang maibigay ang buhay na gusto natin para sa kanila, o mas kailangan na ibigay natin ay ang buhay na kailangan at gusto nila "?
Meron akong isang konting kwento tungkol sa isang ama na sobrang busy nga sa trabaho. Umaalis ng sobrang aga, tapos uuwi ng gabi kasi panay ang kanyang overtime sa pinagtatrabahuhan para magkaroon ng extra income. Sa madaling salita, para din sya na isang OFW, laging wala at walang oras sa pamilya, ang pinagkaibahan lang ay nasa Pinas sya.
Isang araw, umuwi sya ng gabi na, halos pasado alas onse na ng gabi yon. Pagdating nya, gising pa pala ang kanyang anak.. Sinalubong at niyakap pa sya nito.
Naupo sya sa sofa at binigyan ng kanyang anak ng tsinelas na pambahay. habang hinuhubad nya ang kanyang medyas, nagtanong ang bata.
anak: papa, magkano ang sweldo mo sa isang oras?
papa: (nabigla sa tanong ng anak) ha, bakit mo naman naitanong yan?
anak: sige na papa, sabihin mo na sakin magkano ang sweldo mo....
papa: alam mo anak, hindi ko pweding sabihin, kahit nga si mama mo eh hindi nya alam kung magkano ang sweldo ko....
anak: sige na papa, promise di ko sasabihin kay mama
papa: (nakumbinsi din) . sige. sikreto lang natin to ha? ang sweldo ko sa isang oras ay P300 ( mataas siguro ang posisyon nya sa company)
anak: wow, ang laki pala!
papa: anak, wag mo lakasan, baka marinig ng mama mo
anak: opo, oo nga pala papa, meron po akong hihilingin sa'yo....
papa: sige anak, ano un?
anak: pwedi po bang humungi ng P150.00?
papa: (nagtaas ng boses) lokong bata to ah! kaya pala nagtatanong dahil gusto lang humingi.... yan ba ang natutunan mo sa school?
anak: ( di nakakibo ang anak....napahiya....dahan-dahang tumayo, biglang umiyak at tumakbo sa kanyang kwarto....
papa; ( naiwang mag-isa ang ama at biglang nag-isip) saan niya kaya gagamitin ang P150? baka ba na-addict na yun sa computer games gaya ng dota, counter strike atbpa....(maya-maya) nakakaawa naman....sige na nga pagbigyan ko na lang.....biglang tumayo ang ama at kinatok ang pinto ng bunsong anak.
papa: anak, o sige na, eto na ang P150 mo....
anak: (binuksan ang pinto, nagpahid ng luha, sabik na sabik na tinanggap ang malutong na papel na P150, tumakbo sa kama niya, inangat ang kutson. Sa ilalim ng kutson nya eh maraming nagkalat na barya, binilang nya yun, at ng makita niyang sapat na, tumakbo siya palapit sa papa niya. Iniangat niya ang dalawa niyang kamay, punong-puno ng pinagsamang barya at ng P150 na papel at sabay sabi sa papa niya:
" papa, eto po ang P300. Pwedi ko pong bilhin ang isang oras mo at maglaro tayo?"
***********************end of story*******************************************
Ano ang lesson sa kwento? Alam natin bilang mga Ofw, sabik na din tayong makasama at makapiling ng ating pamilya, ng ating mga anak. Alam din natin na hindi lang naman mga material na bagay ang kailangan nila, pero dahil sa pagmamahal natin sa kanila, ginagawa natin ang lahat para lang maibigay ang buhay na hindi natin naranasan. We are always looking forward for the better future of our child, kahit na alam naman natin minsan na gustong-gusto na din nila tayo makasama.
Bilang isang anak ng dating OFW at bilang isang amang OFW ngayon, naramdaman ko at naramasan ko ang mga bagay na yan, na siyang nagmulat sken para maging bukas sa mga opportunidad na dumadating sa aking buhay. We have only same time in a day, at nasa aten na kung paano natin gagamitin ang mga oras na 'yon, Sabi nga nila, time is so short, mahalaga na kasama mo ang mga mahal mo sa buhay. I'am not saying na uuwi na tayo at wag mag-abroad, what i want to share to all of you is kung papaanong paraan pweding wag tayo magtagal dito sa abroad.
Ang buhay pala natin dito sa abroad ay umiikot lang kung papaano kumita ng pera at kung papaano makakapgsave ng malaki para makauwi na sa Pinas.Kung hindi madadagdagan ang ating sahod bilang isang OFW, kailangan ay mayroon tayong paraan upang magkaroon ng extra income. Di ba malaking tulong kung magkakaroon ka ng extra income bukod sa buwanag sahod mo? Di ba malaking tulong ito sa buwanang pinapaladala mo sa pamilya mo o sa buwanang savings mo?
Ang daming mga opportunity at paraan pala para magkaroon ng extra income. Kailangan lang ay maging bukas ang ating isip nat willing tayong gawin ito. isang halimbawa na dito ay ang pagkakaroon ng isang Homebased-business na pwedi gawin habang nag-iinternet at nag-pe-facebook. karamihan kasi sa ating mga OFW ay laging nakaonline at naka-facebook, bakit kaya hindi natin ito gamitin upang kumita ng extra?Di ba mas maganda kung uuwi tayo ng Pinas ng may sapat na ipon, at may isang negosyo na uuwian na magbibigay sa aten ng pagkakakitaan para hindi na kakailanganin na muling umalis?
Maraming paraan kabayan kung gugustuhin. Kung interesado ka na magkaroon ng isang negosyo at interesado ka kung papaano gagawin ito, nakahanda ka namin tulungan. Pwedi natin simulan ang isang klase ng negosyo habang nagtatrabaho pa tayo dito sa abraod, para kung sakaling magpasya tayo na magbalik na sa Pinas, ay mayroon na tayong negosyo at pagkakakitaan. Wala ng sasarap pa sa buhay na may sapat na pinagkakakitaan, kasama ang pamilya at may oras para sa kanila. Mangyayari lang ito kung may isang negosyo tayo.
" Kung Gusto mo ng Pagbabago, kailangan na may Gawin ka na Bago!"
Kung interesado ka, panoorin mo lang ang video na ,to!
Naupo sya sa sofa at binigyan ng kanyang anak ng tsinelas na pambahay. habang hinuhubad nya ang kanyang medyas, nagtanong ang bata.
anak: papa, magkano ang sweldo mo sa isang oras?
papa: (nabigla sa tanong ng anak) ha, bakit mo naman naitanong yan?
anak: sige na papa, sabihin mo na sakin magkano ang sweldo mo....
papa: alam mo anak, hindi ko pweding sabihin, kahit nga si mama mo eh hindi nya alam kung magkano ang sweldo ko....
anak: sige na papa, promise di ko sasabihin kay mama
papa: (nakumbinsi din) . sige. sikreto lang natin to ha? ang sweldo ko sa isang oras ay P300 ( mataas siguro ang posisyon nya sa company)
anak: wow, ang laki pala!
papa: anak, wag mo lakasan, baka marinig ng mama mo
anak: opo, oo nga pala papa, meron po akong hihilingin sa'yo....
papa: sige anak, ano un?
anak: pwedi po bang humungi ng P150.00?
papa: (nagtaas ng boses) lokong bata to ah! kaya pala nagtatanong dahil gusto lang humingi.... yan ba ang natutunan mo sa school?
anak: ( di nakakibo ang anak....napahiya....dahan-dahang tumayo, biglang umiyak at tumakbo sa kanyang kwarto....
papa; ( naiwang mag-isa ang ama at biglang nag-isip) saan niya kaya gagamitin ang P150? baka ba na-addict na yun sa computer games gaya ng dota, counter strike atbpa....(maya-maya) nakakaawa naman....sige na nga pagbigyan ko na lang.....biglang tumayo ang ama at kinatok ang pinto ng bunsong anak.
papa: anak, o sige na, eto na ang P150 mo....
anak: (binuksan ang pinto, nagpahid ng luha, sabik na sabik na tinanggap ang malutong na papel na P150, tumakbo sa kama niya, inangat ang kutson. Sa ilalim ng kutson nya eh maraming nagkalat na barya, binilang nya yun, at ng makita niyang sapat na, tumakbo siya palapit sa papa niya. Iniangat niya ang dalawa niyang kamay, punong-puno ng pinagsamang barya at ng P150 na papel at sabay sabi sa papa niya:
" papa, eto po ang P300. Pwedi ko pong bilhin ang isang oras mo at maglaro tayo?"
***********************end of story*******************************************
Ano ang lesson sa kwento? Alam natin bilang mga Ofw, sabik na din tayong makasama at makapiling ng ating pamilya, ng ating mga anak. Alam din natin na hindi lang naman mga material na bagay ang kailangan nila, pero dahil sa pagmamahal natin sa kanila, ginagawa natin ang lahat para lang maibigay ang buhay na hindi natin naranasan. We are always looking forward for the better future of our child, kahit na alam naman natin minsan na gustong-gusto na din nila tayo makasama.
Bilang isang anak ng dating OFW at bilang isang amang OFW ngayon, naramdaman ko at naramasan ko ang mga bagay na yan, na siyang nagmulat sken para maging bukas sa mga opportunidad na dumadating sa aking buhay. We have only same time in a day, at nasa aten na kung paano natin gagamitin ang mga oras na 'yon, Sabi nga nila, time is so short, mahalaga na kasama mo ang mga mahal mo sa buhay. I'am not saying na uuwi na tayo at wag mag-abroad, what i want to share to all of you is kung papaanong paraan pweding wag tayo magtagal dito sa abroad.
Ang buhay pala natin dito sa abroad ay umiikot lang kung papaano kumita ng pera at kung papaano makakapgsave ng malaki para makauwi na sa Pinas.Kung hindi madadagdagan ang ating sahod bilang isang OFW, kailangan ay mayroon tayong paraan upang magkaroon ng extra income. Di ba malaking tulong kung magkakaroon ka ng extra income bukod sa buwanag sahod mo? Di ba malaking tulong ito sa buwanang pinapaladala mo sa pamilya mo o sa buwanang savings mo?
Ang daming mga opportunity at paraan pala para magkaroon ng extra income. Kailangan lang ay maging bukas ang ating isip nat willing tayong gawin ito. isang halimbawa na dito ay ang pagkakaroon ng isang Homebased-business na pwedi gawin habang nag-iinternet at nag-pe-facebook. karamihan kasi sa ating mga OFW ay laging nakaonline at naka-facebook, bakit kaya hindi natin ito gamitin upang kumita ng extra?Di ba mas maganda kung uuwi tayo ng Pinas ng may sapat na ipon, at may isang negosyo na uuwian na magbibigay sa aten ng pagkakakitaan para hindi na kakailanganin na muling umalis?
Maraming paraan kabayan kung gugustuhin. Kung interesado ka na magkaroon ng isang negosyo at interesado ka kung papaano gagawin ito, nakahanda ka namin tulungan. Pwedi natin simulan ang isang klase ng negosyo habang nagtatrabaho pa tayo dito sa abraod, para kung sakaling magpasya tayo na magbalik na sa Pinas, ay mayroon na tayong negosyo at pagkakakitaan. Wala ng sasarap pa sa buhay na may sapat na pinagkakakitaan, kasama ang pamilya at may oras para sa kanila. Mangyayari lang ito kung may isang negosyo tayo.
" Kung Gusto mo ng Pagbabago, kailangan na may Gawin ka na Bago!"
Kung interesado ka, panoorin mo lang ang video na ,to!
No comments:
Post a Comment